ภาษา plaza

ที่มา  http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2364624238876186418#editor/target=post;postID=5262392487070765198

คำวิเศษณ์

คำวิเศษณ์

ความหมายของคำวิเศษณ์           คำวิเศษณ์ หมายถึง คำที่ใช้ประกอบหรือขยายคำนาม สรรพนาม คำกริยา หรือคำวิเศษณ์ เพื่อให้ได้ใจความชัดเจนและละเอียดมากขึ้น เช่น - คนอ้วนกินจุ ("อ้วน" เป็นคำวิเศษณ์ที่ขยายคำนาม "คน" "จุ" เป็นคำวิเศษณ์ที่ขยายคำกริยา "กิน" - เขาร้องเพลงได้ไพเราะ ("ไพเราะ" เป็นคำวิเศษณ์ที่ขยายคำกริยา "ร้องเพลง") - เขาร้องเพลงได้ไพเราะมาก ("มาก" เป็นคำวิเศษณ์ที่ขยายคำวิเศษณ์ "ไพเราะ") ชนิดของคำวิเศษณ์ คำวิเศษณ์แบ่งออกเป็น ๑๐ ชนิด ดังนี้           ๑. ลักษณะวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ที่บอกลักษณะต่างๆ เช่น บอกชนิด สี ขนาด สัณฐาน กลิ่น รส บอกความรู้สึก เช่น ดี ชั่ว ใหญ่ ขาว ร้อน เย็น หอม หวาน กลม แบน เป็นต้น เช่น - น้ำร้อนอยูในกระติกสีขาว - จานใบใหญ่ราคาแพงกว่าจานใบเล็ก           ๒. กาลวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์บอกเวลา เช่น เช้า สาย บ่าย เย็น อดีต อนาคต เป็นต้น เช่น - พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของคุณแม่ - เขามาโรงเรียนสาย           ๓. สถานวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์บอกสถานที่ เช่น ใกล้ ไกล บน ล่าง เหนือ ใต้ ซ้าย ขวา เป็นต้น เช่น - บ้านฉันอยู่ไกลตลาด - นกอยู่บนต้นไม้           ๔. ประมาณวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์บอกจำนวน หรือปริมาณ เช่น หนึ่ง สอง สาม มาก น้อย บ่อย หลาย บรรดา ต่าง บ้าง เป็นต้น เช่น - เขามีเงินห้าบาท - เขามาหาฉันบ่อยๆ ชนิดของคำวิเศษณ์           ๕. ประติเษธวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ที่แสดงความปฏิเสธ หรือไม่ยอมรับ เช่น ไม่ ไม่ใช่ มิ มิใช่ ไม่ได้ หามิได้ เป็นต้น เช่น - เขามิได้มาคนเดียว - ของนี้ไม่ใช่ของฉัน ฉันจึงรับไว้ไม่ได้           ๖. ประติชญาวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ที่ใช้แสดงการขานรับหรือโต้ตอบ เช่น ครับ ขอรับ ค่ะ เป็นต้น เช่น - คุณครับมีคนมาหาขอรับ - คุณครูขา สวัสดีค่ะ           ๗. นิยมวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ที่บอกความชี้เฉพาะ เช่น นี้ นั่น โน่น ทั้งนี้ ทั้งนั้น แน่นอน เป็นต้น เช่น - บ้านนั้นไม่มีใคราอยู่ - เขาเป็นคนขยันแน่ๆ           ๘. อนิยมวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ที่บอกความไม่ชี้เฉพาะ เช่น ใด อื่น ไหน อะไร ใคร ฉันใด เป็นต้น เช่น - เธอจะมาเวลาใดก็ได้ - คุณจะนั่งเก้าอื้ตัวไหนก็ได้           ๙. ปฤจฉาวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์แสดงคำถาม หรือแสดงความสงสัย เช่น ใด ไร ไหน อะไร สิ่งใด ทำไม เป็นต้น เช่น - เสื้อตัวนี้ราคาเท่าไร - เขาจะมาเมื่อไร           ๑๐. ประพันธวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ที่ทำหน้าที่เชื่อมคำหรือประโยคให้มีความเกี่ยวข้องกัน เช่นคำว่า ที่ ซึ่ง อัน อย่าง ที่ว่า เพื่อว่า ให้ เป็นต้น เช่น - เขาทำงานหนักเพื่อว่าเขาจะได้มีเงินมาก - เขาทำความดี อัน หาที่สุดมิได้ หน้าที่ของคำวิเศษณ์ มีดังนี้คือ           ๑. ทำหน้าที่ขยายคำนาม เช่น - คนอ้วนกินจุ ( "อ้วน" เป็นคำวิเศษณ์ขยายคำนาม "คน") - ตำรวจหลายคนจับโจรผู้ร้าย ("หลาย" เป็นคำวิเศษณ์ขยายคำนาม "ตำรวจ")           ๒. ทำหน้าที่ขยายคำสรรพนาม เช่น - เราทั้งหมดช่วยกันทำงานให้เรียบร้อย ("ทั้งหมด" เป็นคำวิเศษณ์ขยายคำสรรพนาม "เรา") - ฉันเองเป็นคนพูด ( "เอง" เป็นคำวิเศษณ์ขยายคำสรรพนาม "ฉัน")           ๓. ทำหน้าที่ขยายคำกริยา เช่น - คนแก่เดินช้า ( "ช้า" เป็นคำวิเศษณ์ขยายคำกริยา "เดิน") - นักกีฬาว่ายน้ำเก่ง ( "เก่ง" เป็นคำวิเศษณ์ขยายคำกริยา "ว่ายน้ำ")           ๔. ทำหน้าที่ขยายคำวิเศษณ์ เช่น - ลมพัดแรงมาก ("มาก" เป็นคำวิเศษณ์ขยายคำวิเศษณ์ "แรง") - สมชายร้องเพลงเพราะจริง ("จริง" เป็นคำวิเศษณ์ขยายคำวิเศษณ์ "เพราะ")           ๕. ทำหน้าที่เป็นตัวแสดงในภาคแสดง เช่น - เธอสูงกว่าคนอื่น - ขนมนี้อร่อยดี

ที่มา  http://www.thaigoodview.com/library/contest2551/thai04/34/workgroup/p13.htm

เนื้อหาเรื่อง บ.ก.ที่รัก

บทที่ ๕ บ.ก.ที่รัก

จดหมายถึง บ.ก. เป็นตัวอย่างของจดหมายส่วนตัว โดยมีวัตถุประสงค์เล่าเรื่องราวแสคงความคิดเห็น  และความรู้สึกของตนเองให้ผู้อื่น ได้รับรู้อย่างไม่เป็นทางการ        การเขียนจดหมาย                   เป็นเครื่องมือในการส่งสารชนิดหนึ่ง เนื้อหาในจดหมายขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของผู้ส่งว่าต้องการเล่าเรื่อง  สอบถาม แสดงความคิดเห็น หรือแสดงความรู้สึก ส่วนการใช้ภาษาเป็นภาษาระดับใดขึ้นอยู่กับเนื้อหา ความสัมพันธ์  ระหว่างผู้ส่งกับผู้รับ และสถานภาพทางสังคม          จดหมายส่วนตัว คือ จดหมายที่เขียนโดยมีวัตถุประสงค์ที่ไต่ถามทุกข์สุข เล่าเรื่องราว ถ่ายทอด เหตุการณ์หรือประสบการณ์  แจ้งข่าวสาร โดยมักภาษาระดับไม่เป็นทางการ แต่ภาพที่ใช้เปลี่ยนตามสถานภาพของผู้รับ           จดหมานกิจธุระ คือ จดหมายที่เขียนขึ้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่องานหรือธุระบางประการเช่น จดหมายลาป่วย  จดหมายสั่งซื้อสินค้า ภาษาที่ใช้ภาษาระดับกึ่งทางการหรือภาษาที่เป็นทางการขึ้นอยู่กับว่า จดหมายฉบับนั้นเขียนในงานส่วนตัว หรือในนามองค์กร หรือ หน่วยงาน  ๑.เนื้อหาสาระ จดหมายกิจธุระต้องแสดงวัตถุประสงค์ที่แน่นอนว่าเขียนขึ้นเพื่อต้องการอะไรจึงมักมี ๒ ย่อหน้า  ๒.การเลือกใช้คำ ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเหมาะสมกับสถามภาพของบุคคล การใช้ภาษาที่สุขภาพนอกจากแสดงให้เห็นว่า  ผู้เขียนเป็นผู้มีมารยาทสุภาพเรียบร้อย รู้กาลเทศะ ยังทำให้การสื่อสารนั้นสัมฤทธิ์ผลด้วย รูปแบบของจดหมาย                                                                                                                               (ที่อยู่ผู้เขียน)......................                                                       (วันที่)......................(เดือน).................... (พ.ศ.)...................... (คำขึ้นต้น)................................... (เนื้อ ความ)................................................................................................................................................ ............................................................................................................................................ ............................................................................................................................................ ............................................................................................................................................                                                       (คำลงท้าย)...........................................                                                        ชื่อผู้เขียน).......................... แหล่งที่มา https://sites.google.com/site/thaisubject02/lesson5

ประวัติส่วนตัว

นางสาวสาลีกะ  ดอเลาะนิง  84/1  ม.4  ต.เนินงาม  อ.รามัน  จ.ยะลา  95140
สถานที่ทำงานปปัจจุบัน  คือ โรงเรียนอุดมศาสน์วิทยา  ต.บุดี  อ.เมือง  จ.ยะลา  95000